Aankomst

Dat was een makkie, vanochtend op t gemak opgestaan, na een lange nacht. Helaas had ik de hele nacht hoofdpijn dus kon niet echt lekker slapen.

Maar goed, we gingen om 9 uur rijden, nog even de koffiebekers vullen met een goed bakkie koffie en weg waren we. 

Nog 3.20 uur rijden waarvan 80km door prachtige bergkloven was. Echt prachtig om te zien soms dennen bossen, soms kale bomen die wachten op de lente en hoog boven alles uit tornende rotsformaties. 

Voor ontbijt hadden we nog broodjes over van gister dus genoeg te eten. Lekker een eitje erbij nou mij niet bellen, snap niet dat ze het wegkrijgen maargoed het zijn dankbare eters mijn reisgenoten hahaha.

 Zelf heb ik een wit puntje met bastonge koek gegeten, een luxe variant op brood met speculaas zeg maar. Intussen vlogen de kilometers eraf en kwamen we rap dichtbij Superdevoluy. Ik ben altijd een beetje nerveus over wat we aantreffen, ik moet zeggen het viel mee. Ik was dan ook aangenaam verrast dat naarmate we hoger kwamen de sneeuw dikker werd en de lucht opklaarde. Het was half 1 toen we op bestemming waren, helaas konden we nog niet in ons chalet terrecht. Geen nood, we moesten nog boodschappen doen en de boel een beetje verkennen. En natuurlijk ons eerst glühwijntje gaan proeven.

Op zich is Dévoluy een oerlelijke plaats dat meer wegheeft van een Oostblok dorp dan een Frans skidorp. Mede door de in de 60ger jaren gebouwde flats, man wat zijn die lelijk.

Ze vormen het centrum met daaronder allerlei winkeltje en barretjes wat leek op een doolhof!

Vies grauw oud en koud, gelukkig zijn er in de loop der jaren kleine groepen chalets rondom neergezet, dit maakt het een stuk vriendelijker. Goed de auto ergens geparkeerd en te voet op ontdekkingsreis, an de voorkant van de gebouwen lagen de piste met liften en plaats voor de allerkleinsten skiërs. Het was snel beslist waar we ons Glühwijntje gingen nuttigen. Een langgerekte koepel op de piste werd het, we mochten er zonder eten bij gratie wat te drinken bestellen.

Kijk dat heb je in Frankrijk nu eenmaal rond lunchtijd moet je niet komen dat je alleen wil drinken, dan kan je buiten gaan zitten of gewoon niet. Nou misschien was het beter als we het niet gedaan hadden gadver de gadver wat was dit nu? Een papieren bekertje met daarin het aftreksel van een geraspte bergmeubel met daarin een stuk van wat ooit sinasappelsap was, en daarop drijvend een laag kaneel oid.

Nee dank u dat heb ik laten staan, er zat ruimte voor verbetering zeg maar.

Er waren nog genoeg andere die gĺühwijn hadden dus het is goed gekomen.

We dachten om 3 uur ons chalet in te kunnen, maar dat werd uiteindelijk 5 uur.

Om de tijd door te brengen hebben we alvast gekeken waar we morgen de piste opkunnen. Even te voet naar beneden gegaan, het zag er veelbelovend uit!

We werden gebeld dat we erin konden, dus hup weer naar boven en lekker onze zooi naar binnen sjouwen. Het is een leuk huisje, van alle gemakken voorzien, leuk gelegen in het bos aan de rand van de skipistes.

Nou morgen de latten onder! Ik kijk er naar uit