Terug naar huis

Vrijdag zijn we de dag geëindigd bij restaurant Lamm, nee we zijn niet lam geworden. We hebben netjes gegeten en kregen na afloop een schnaps van de chef, hij wenste ons een goede thuisvaart.

Bij ons appartement aangekomen hebben we even door de ramen van de “stube” gekeken, daar toen wij weg gingen het daar een gezelligheid was. Met klinkende glazen en schrapen op borden. Antonio vroeg nog even aan ‘Manuel ‘

( je weet wel die hulp uit Foltey towers) : zo 40 man binnen en liep toen door.

Manuel op zijn beurt zei 5 keer :groep groep ........

Nee Manuel jij zit de boel te belazeren, daar wij bij aankomst vroegen of wij daar ook gebruik van mochten makelen hij ons melden, nee alleen voor grote groepen zeker 40 man.

Beetje vreemd vonden wij dat wel omdat in onze reservering stond dat er een gezamenlijke ruimte was. Wij waren tot de conclusie gekomen dat Manuel dat zelf verzonnen had, zodat hij daar dan niet hoefde schoonmaken. Wij zaten boven prima hoor daar was niks mis mee, maar het is toch raar als er 12 mensen aan het eten zijn.

Goed boven hebben we nog even een schnaps genomen, Antonio unt Jolande zijn naar bed gegaan want die wilde om 4 uur al gaan rijden.

Het is altijd een beetje rommelig, en jullie weten ergens weggaan is niet mijn sterkste punt.

Na een roerige nacht, het stormde buiten en een beetje rusteloos hebben we de zooi opgepakt en zijn na inspectie van Manuel op weg gegaan. Toen ik uit raam keek die morgen was het een andere wereld als wij de hele week gehad hadden. De lucht was donker grijs in plaats van stralend blauw, de zon was zeker niet te zien, het sneeuwde en stormde!

Wat een prachtig weer hebben wij gehad hè de hele week. Oké het is nu even niet fijn om in de sneeuw te rijden, en daar zijn we ook achter gekomen. We hebben over 350 km 5,5 uur gereden dat is echt te lang.

Onderweg heb ik genoten van de dicht besneeuwde bossen tegen de berghellingen, en de meters hoge sneeuw wallen langs de weg.

De bergen raakte uit zicht en het werd tijd om een overnachting te gaan boeken, want de drukte op de weg hield eigenlijk best wel aan. Via Booking vond ik een hotel dat er leuk uitzag en op afstand die wij nog wilde rijden.

Een gasthof in Bermersheim, op de site een mooi hotel met trouwlocatie en eetzaal. In Bermersheim aangekomen moesten we de auto aan de buitenzijde insmeren met vet, zodat we door de smalle straatjes de weg konden vinden naar ‘ons’ hotel. Ah daar was het dan, m’ wel donker allemaal. De auto op het binnenplaatsje gezet, en daar kwam een jonge damen  naar buiten met de vraag of ze ons helpen kon........ Eh ja gutte tag, wij hebben 2 uur geleden via Booking bij u 2 kamers met ontbijt gereserveerd....... je ziet de bui al hangen.

Oh dan moet ik even mijn moeder bellen, het dametje ging naar binnen.

Toen kwam ze met de mededeling ze kon 2 kamers in orde maken dat duurde een kwartier maar we konden niks eten en geen ontbijt. Ze snapte als wij ergens anders heen zouden gaan. Oké maar dan komt Booking om de hoek, daar had ik gereserveerd en die hadden mijn creditcard gegevens, en deze Booking was niet zomaar te annuleren. Met de dochter afgesproken dat moeders het met Booking zou regelen, en wij op weg naar iets anders.

In de auto heb ik een paar adresssen gebeld en we konden terecht in Hotel am Schloss in Alzey. Ook daar moesten we even zoeken maar al snel hadden we het gevonden. Een prachtig statig gebouw midden in het dorp omringt door ‘vakwerkhuizen ‘ waar de streek om bekend staat. De kamers waren rustiek en mooi ingericht met een heerlijk bed. We wisten dat we er niet konden eten, want het was afgehuurd maar even verderop kon je genoeg zaken vinden.

Toen we net even op de kamer waren ging de telefoon, je weet wel zo’n ding op het nachtkastje met een krulsnoer en een hoorn. Het was de receptie, of we even naar beneden wilde komen ze hadden een vraag. Goed wij naar beneden, we gingen toch naar buiten om te gaan eten. Daar werden we vriendelijk ontvangen door de eigenaar/kok van dit mooie hotel. Hij nodigde ons tegen betaling van een speciale prijs uit om deel te nemen aan het 5 gangen diner, wijnproeverij en moordspel! Hahahha ja kijk ik versta en spreek wel Duits maar de rest niet zo dat zij aan een spel mee konden doen.

Wij hebben hem vriendelijk bedankt, maar hoe leuk is dat zo spontaan uitgenodigd te worden.

Buiten zijn we op een plein een weinstube ingegaan, een klein maar gezellig Duits restaurantje met alle soorten wijn uit de streek en plaatselijke gerechten.

Varkensmaag, bloedworst, zult, gevulde maag enz, wij hebben veilig voor een stukje vlees gekozen. Het was allemaal heerlijk, een goede fles wijn erbij, ijs met warme kersen en koffie met likeur na!

Dat kan je een mooie afsluiter van een mooie vakantie noemen.

Inmiddels komen wij in het zicht van Koblenz dus thuis is niet ver meer.

Ik hoop dat jullie weer een beetje meegereisd zijn met ons, ik vond het leuk om te doen.

Nu wachten op de zomer!

Grusse Astrid