Laatste verhaaltje

Zo en dan nu echt naar huis, aan de sneeuw komt geen eind. We keken vanochtend uit het raam, wat een pracht maar ojee wij moesten de rest nog inpakken en met de auto de berg af........

We waren blij dat we de dag ervoor al het meeste in de auto gedaan hadden want er was weinig plaats om te laden/ parkeren en je tassen in een meter sneeuw zetten doe je ook niet zo snel.

De mannen zijn de auto gaan halen en dat was nodig ook dat ze met zijn 2 waren, de sneeuwkettingen moesten om en de nodige sneeuw geruimd. Ondertussen hebben Annet en ik het restant naar beneden gelopen, een hele uitdaging. Oké we konden ook die hele route binnendoor lopen lift in lift uit maar daar liepen de mensen met volle karren en kon je elkaar niet passeren. Het was dus oppassen op de niet geruimde trap, maar het ging goed. We vonden een droog plekje voor de deur van de receptie. Daar hebben we de zooi opgestapeld en wachten op de auto. Theo en Sven waren ook druk bezig en ik zag zelfs mijn meisje met tassen lopen. Petula zorgde voor de coördinatie van voor het raam, eigenlijk stond ze gewoon van die sneeuwpracht te genieten.

Oké iedereen klaar, sleutel inleveren en rijden. 

Een stuk lager konden de sneeuwkettingen weer af en was de weg goed begaanbaar. We zijn nog even wat ontbijt en lunch gaan kopen in de supermarkt waar we op de heenweg ook waren gestopt.

Vanwaaruit je de snelweg kon zien........daar stond het stil! 

Ik heb snel het wegenboek gepakt en een alternatieve route gezocht, deze reed in eerste instantie goed door maar ook dat loopt vol. 

We hadden vanuit ons apparteman een hotel geboekt in Langres, dat was fijn want dan wisten we tot waar we moesten.

Uiteindelijk was het half 6 toen we daar aankwamen, even een biertje op de kamer en even anders zitten zeg maar.

We waren onderweg vlak bij een restaurant gepasseerd het hete de “pataterie” , eigenlijk wilde we ergens anders gaan een. Maar doordat we toch wat later als gepland waren en het vrolijk weer aan het sneeuwen was, leek de Pataterie toch wel een optie.

Het was 4 min lopen en bij binnenkomst waren we aangenaam verrast, de inrichting zag er uit alsof je in de jaren 50 in een oude winkel terecht was gekomen. Overal stonden boven tegen het plafond planken met koffers, mandjes, melkkannen enz. Echt heel gezellig, de ober in dienst was een frivole homo die verdacht veel weg had van John Lanting! Hij leerde mij de perfecte uitspraak in het Frans en had daar dan ook veel plezier in. Een grappige en vriendelijke fransman dat was weer eens iets anders hahahaha. 

Pataterie stond voor alles met aardappel. En dat was zo een burger tussen 2 rösti schijven, gepofte aardappel, fondue met krieltjes enz. we hebben zitten smullen. 

En dan dessert, goddelijk we hadden allemaal iets anders maar je proefde dat alles vers gemaakt was. Ik had een soort bladerdeeg bolus, warm met een sausje en een toef slagroom, Petula had een soort flan met frambozen saus, ze heeft gewoon haar boord leeg gelikt echt hè.

Goed dat was lekker en dan nu naar bed!

Inmiddels als ik dit schrijf is het zondag ochtend 9:00 en zijn we voorzichtig op weg voor het laatste stuk, nog 500 km. Ik zeg ‘voorzichtig’ want de eerste 20 km zaten we achter de strooiwagen want het houd echt niet op die sneeuw.

We hebben een ontbijtje genomen in het hotel dus geen rommel in de auto.

Ja zo komt er een eind aan onze vakantie, een vakantie die toch weer anders ging als gepland want wat miste ik me zussie toen we die dagen in de zon boven op de berg waren. Maar goed dat was zo, en met alles bij elkaar hebben we een mooie wintersport vakantie gehad.

Ik hoop dat ik jullie heb kunnen vermaken met mijn verhalen, ik vond het leuk.

Thuis wacht ons weer een nieuwe uitdaging, onze ouders hebben een andere woning heerlijk gelijkvloers, beschermd en warm. Ook dat komt goed .

Toetameleur krijg een hoog rooie kleur 

Tot de zomer x As