Maandag

Om 8 uur opgestaan, gordijnen open, sneeuw.......

Rustig, geen paniek dat kan niet de hele dag doorgaan. Dus aankleden en naar de bakkert voor verse pain! . Annette ging gezellig mee, omdat het zo sneeuwde konden we over de piste lopen dat was best te doen.

Een wit stokbrood en een meergranen broodje en weer naar huis, de mannen hadden de tafel gedekt en thee en koffie gezet.

Dus heerlijk ontbijten, gaande weg klaarde het buiten op en we zijn toen ook gelijk de ski’s gaan aan trekken en de piste op. Kamp 2 was net wakker en kwamen later. In de lift naar boven kwam zelfs de zon door en we genoten van de warmte. We bedachten een ski route te gaan volgen en dan ergens een gluhweintje te scoren.

Enthousiast appte ik kamp 2 hoe fijn het was enz. Wij gingen nog een lift hoger om de oversteek te kunnen maken.......

Oké weg zon, hallo wind, hallo sneeuw, we hebben gelijk een scrub masker gehad in de lift. Mijn hemel wat was dat gemeen in je gezicht.

Boven hebben we maar weer aan kamp 2 gemeld dat ze daar moesten blijven en niet met de 2e lift moeten komen.

Wij zijn gaan dalen, en verdomd het zicht werd beter en de piste super. Dus zijn we helemaal naar beneden gegaan. Dat is best een lange afdaling, maar prima te doen.

Uiteindelijk hebben we kamp 2 ook gevonden en zijn we met zijn alle de afdaling aangegaan.

Het was zelfs zo erg dat we ons beloofde gluhweintje even in de wacht gezet hebben! 

Uiteindelijk zijn we dan toch wat gaan drinken en eten in een klein hutje op de berg.

Als aanbeveling hadden ze ‘tarte de poire’ gewoon peren taart dus hahahah

het leek ons wel lekker dus hebben we het ook besteld.

Het was goed te eten, een beetje klein en plat voor een taartje maar goed.

Inmiddels was het zicht weer prima en het zonnetje dreigde door de wolken te prikken. 

Kom we nemen een sleeplift en zien wel waar we komen, het was immers prima te doen. De lift was erg lang en hoog, het uitzicht was geweldig.

Daar hadden we dus geen spijt van, en de afdaling naar het dal was mooi en ook best lang. Iedereen klaagt wel over zere dit en pijn in dat maar we gingen super.

Als laatste namen we nog èèn keer de lift bij het apparteman omhoog. 

Oeps afslag gemist, dus dat werd even bikkelen door de diepe sneeuw om van de ene piste naar de andere te komen.

Diepe sneeuw is altijd een uitdaging, maar 2,5 mtr is listig. Als je niet oplet ga je voorover en ben je op zeker alles kwijt! Gelukkig kwamen we er zonder al te veel moeite doorheen en konden we via de juiste piste zo tot aan onze skilocker skiën . Wat een luxe.

Kamp 1 (wij dus) zijn even lekker aan de gluhwein gegaan en hebben even uitgerust.

Theo en Petula zijn met een kleine wandeling de pizzeria gaan reserveren voor de avond.

Het was ongeveer een half uurtje lopen via een stukje piste zeiden zij.

Half 7 verzamelen en gezamenlijk op naar het avond eten. Inmiddels sneeuwt het weer als een gek een leuk gezicht zo in het donker.

De pizzeria zit op een centraal plein dat met grote lampen verlicht werd, ook kwamen er steeds groepen sneeuwscooters voorbij. Een leuk gezicht die lampen zo in het donker de berg op zien rijden.

Het eten was prima, en als dessert hebben we ijs of Irish coffee genomen dat gaat er altijd wel in.

Op de terugweg gebeurde het onvermijdelijke....... sneeuwballen gevecht. Eerst doet niemand mee en dan heb je opeens een sneeuwbal op je ponem!

Ik had hier rekening mee gehouden en handschoenen met verlichte vingers gekocht echt een grappig gezicht in die witte sneeuw.

Je verbaasd je er trouwens over hoeveel sneeuw er kan vallen in een korte tijd, we hopen wel dat het morgen klaar is en we weer heerlijk kunnen gaan skiën .

Steffie heeft inmiddels haar 3e paar skischoenen want ze doen steeds erg zeer, de man van de verhuur geeft haar dan gewoon weer een paar andere, hoe dijn is dat.

Verder hebben we daarnet een kaartje gelegd, we spelen 1000den , altijd leuk. Vooral als je de stapel kan kopen. Uiteindelijk heeft Fred gewonnen.

Terwijl ik zit te bloggen ligt de rest al te slapen en dat ga ik nu ook doen, we hebben trouwens nog steeds geen waterkoker. De stress kip van de technische dienst had vandaag geen tijd! 

Nou toetameleur en tot morgen.

Ps. Ik heb wat foto’s geplaatst ze zijn de moeite waard.