Woensdag

15 maart 2018 - Villarembert, Frankrijk

Een dag met een randje, een gouden vanwege het perfecte ski weer en een zwart vanwege mijn zus. 

Toen ik gister mijn blog schreef wist ik wel dat er iets mis was met haar, knie maar nog niet dat ze niet meer verder kon skiën. Ze heeft haar knie verdraaid en kan dus niet meer skiën deze reis.

Voor haar maar zeker ook voor ons een grote teleurstelling, we hebben er zo naar uitgekeken en ook zeker verdiend.

Helaas het mocht niet zo zijn.

En nog wranger is dat het vandaag zo’n prachtige dag was! 

Wat een zon en wat een mooie piste, netjes geprepareerd. Als je zo in de lift zit naar de top en je kijkt om je heen dan denk je dat het niet echt is.

Grote massieve toppen bedekt met sneeuw za glad als een biljard laken, geen enkel boompje of rots steekt boven die witte deken uit!

Vandaag was de dag om de oversteek te maken naar de rest van het gebied, en dat hebben we dan ook zeker gedaan.

Het is een heel gepuzzel op zo’n papieren kaartje maar uiteindelijk kom je er wel uit.

We zagen een afdaling die boven ons uit tornde, normaal zou ik gezegd hebben kom op appeltje eitje we gaan.

Maar met alle knieën en vermoeidheid heb ik me ingehouden.

Met een paar liften omhoog, dan een prachtige piste omlaag en vervolgens het grote gebied in van La Toussuire. Daar heb je zoveel keuze in liften en route dat je heel goed moet kijken waar je uiteindelijk naartoe wil.

Bij mij stond Grand Bellard hoog op mijn lijstje, een plekje waar we jaren geleden met de kinderen waren.

Het is een bergstation hoog in de bergen en daar hebben ze een restaurant met terras waar een heleboel mensen zich verzamelen.

Het is een drukte van belang en vechten om een tafeltje in die prachtige lente zon! Toen wij eindelijk een plekje hadden zijn Steffie en Marcel in de rij gaan staan om een Hamburger met Friet te scoren hahahah wat duurt dat lang.

Menig bezoeker was aan het klagen, maar kom op je zit op 2200m hoogte en het uitzicht is fenomenaal! Tuurlijk duurt het lang eer je wat te drinken of te eten hebt. Maar geloof mij het is het waard.

Het verliep eigenlijk best soepel, de drankjes werden opgenomen door een jongeman die terug kwam met een loodzwaar dienblad en eigenlijk niet meer wist van wie wat was hahahaha dikke lol.

Hij liep na 15 min nog steeds rond met een cola en 2 koffie op zijn blaadje!

Goed Stef en Mars hadden gescoord en het. Leek de moeite waard te zijn, de hamburger was van prima kwaliteit en de friet een warm welkom.

Na wat glaasjes gluhwein en bier hebben we ons pad weer vervolgd. Eerst weer een keer terug naar La Toussuire genieten van die brede piste’s. Terug naar Corbier kozen we voor een verkorte route die eigenlijk best lang was, maar zeker de moeite waard.

Halverwege zijn we even uitgestapt om een restaurant te reserveren, èèn waar we met een auto konden komen, zodat Petula ook mee kon.

Oké half 8 gereserveerd, dus eenmaal thuis nog genoeg tijd voor een gluhtje!

We hebben de dag nog eens laten passeren en het was fantastisch !

Een ieder heeft zich gewassen en omgekleed om te gaan eten, zus ging langzaam naar de lift en dan de auto en vervolgens naar het restaurant .

Daar hebben we kaasfondue gegeten, een echt streekproduct van daar.

Terwijl wij daar aan kwamen zagen we lichtjes op de piste en het bleek zo te zijn dat de skileraren met een soort fakkel voorop gingen en alle ski klasjes volgden uiteraard allemaal met een lampje! Hoe mooi was dat, die slinger lichtjes van de piste af te zien dalen.

Een feestje voor al die kinderen, dat zeker.

Uiteindelijk hebben we heerlijk gegeten en is kamp 2 met de auto terug gegaan en wij van kamp 1 lopen terug.

Altijd lekker een avond wandeling.

Wat ons de dag van morgen gaat brengen weten we nog niet, de voorspelling van het weer zijn niet gunstig. Morgen dan maar een uurtje later naar de boelansjee.

We hebben daarnet nog een kaartje gelegd, de eindstand heb ik niet onthouden, maar Sven had de lol erin.

Onderwijl heb ik een kip voorgekookt omdat ik morgen Mie wil maken voor het avondeten. Het is een zeer klein kippetje dus heb ik er wat filet bij gegooid. Dit staat nu buiten lekker in de kou tot morgen.

Ik zeg ooievaar en tot morgen.

4 Reacties

  1. Lily:
    15 maart 2018
    Ohohoh dat is vreselijk en nu wanneer komen jullie terug dan moet ze niet naar dokter ofzo en kijk maar uit dat je kip niet gepikt word hahaha nou maak er nog wat van met zijn allen groetjes hoor xxxx
  2. Pa:
    15 maart 2018
    Het is een mooi en triest verhaal xxx
  3. Lida of voor Annette je - zus:
    15 maart 2018
    Eerst foto's bekeken, prachtig, dat is om stil van te worden! Maar dan het verslag, ook om stil van te worden. Dikke pech voor Petula. Zet haar maar in de zon met een boek, dan is het nog een beetje leuk.
    Vandaag post uit la France: ben dus nu al een beetje jarig met zo'n schitterende kaart!!!
    Morgen naar Ameland, wegwaaien en koukleumen met paar graden vorst. Maar misschien ook wel een zonnetje.
  4. Astrid Olree:
    15 maart 2018
    Veel plezier daar!