Canyoningen

Ja wat zal ik is schrijven, misschien in de lijn van ons Barcelona verhaal ?

Vanmorgen om half 7 uit bed en gelijk op pad, dus geen koffie of ontbijt.

We moesten ongeveer een uur rijden naar de plaats waar we afgesproken hadden om te gaan Canyoningen. Oké alles goed wij op pad, we hadden bedacht om onderweg geld te pinnen (€250!!) voor de gids en wat te kopen voor ontbijt. 

Na ongeveer 50 km kwamen we aan in de plaats waar we hadden afgesproken, eerst wat te eten, pinnen en dan naar het meeting point. 

Het was half 9, om die tijd hadden we gezegd op een plaats in Prades te zijn, croissant naar binnen gewerkt, op de klok gekeken........ 

Ah daar kwam een busje...... nee fietsen

Volgende busje, namen noemen, nee wij waren er niet bij,

Marcel en Annette zijn terug het dorp in gegaan met het oog op als we niet goed afgesproken zouden hebben. Inmiddels geprobeerd te bellen ,maar geen contact.

Ik denk dat jullie al weten waar dit naar toe gaat! .

Volgende busje, bonzjoer avevoe de Canyoningen ?. Mewie oké wij blij, tot hij namen ging noemen......wij waren er niet bij!

Na lang wachten en bellen niemand die opnam. We hebben ons erbij neer gelegd er komt niemand meer dus voorbij. Ik persoonlijk was en ben er helemaal klaar mee, je kijkt ergens zo lang naar uit en het wil maar niet lukken. Er was nog een andere gids die ons vroeg hoe of wat, ja hij kende onze gids maar snapte het niet. We waren ook met te veel om met hem mee te gaan. Hij heeft nog staan te telefoneren maar het mocht niet baten.

Goed klaar dan, we zijn een bakkie gaan doen en terug gereden naar Argeles, eigenlijk naar Cyprien en daar hebben we wat rondgelopen en gegeten. Joyce en ik willen graag nog eens aan een parachute achter een boot hangen. Helaas kon dit niet in Cyprien maar wel in Argeles volgens de plaatselijke bevolking.

Wij terug naar de camping en wandelen naar Argeles port. Want daar kan je met zo'n boot mee en met een parachute er achter hangen. 

Eenmaal in de haven was het best druk bij de boot, het kantoortje was even gesloten, maar bij de boten kon je reserveren.

In de rij! Aangesloten en tegen de tijd wij aan de beurt waren zij de beste brave te bruine ouwe Franco aanhanger dat we niet meer konden reserveren.........

Krijg nou wat?? Nou doei bekijk het dan maar met je zootje !

Eerst laan ze je staan terwijl je gewoon even 250€ wil betalen om in een rubber pak met helm en klimtuig in een bergspleet te gaan wandelen, dan €90 om aan een parachute te hangen...... ze verdienen het hier erg gemakkelijk denk ik. 

Ik was niet eens boos, had er geen zin meer in me nog druk te maken.

Dan maar een terrasje pakken, heerlijk biertje, ijsje en cocktail In de zon.

Op weg naar huis zag ik dat er bij de reservering van het parachute bootje een andere man zat, ik dacht schouders recht borsten vooruit en opnieuw proberen. 

En ja hoor de reservering staat voor dinsdag! Na de vraag waarom het eerst niet kon  kregen we als antwoord dat de man die er eerst zat geen Engels kon verstaan.

Pfffff wat een onzin, maar goed we kijken uit naar dinsdag.

De rest van de middag hebben we relax op de camping doorgebracht, heerlijk ons eigen potje gekookt (spaghetti carbonara). En een kaartje gelegd, 

Jammer van deze dag, morgen doen we niks, ja lekker naar het strand, een beetje zwemmen en in de zon liggen. 

Het is nu een beetje afgekoeld, door een enkele bliksem flits en een beetje regen.

Maar dat alles is nu al voorbij! 

Luitjes tot het volgende verhaal.