Girona

19 augustus 2018 - L'Estartit, Spanje

Gisteren was een dag met hoogte en diepte punten, allereerst zijn wij bepakt en bezakt naar het strand gegaan na ons ontbijtritueel natuurlijk.

Na wat uurtjes zagen wij die azuurblauwe hemel veranderen in 1 grote donderwolk. Geen paniek dat niet, iedereen bleef gewoon zitten zonder blikken of blozen. Joyce en ik zijn nog even koffie gaan halen bij het tentje aan het strand, met die belofte dat we nog terug kwamen voor een ander drankje.

Na enig beraad zijn we de losse zooi maar even gaan inpakken zodat we weg konden als het nodig was. Maar gaande weg verlieten toch steeds meer mensen het strand, ik had de pest in want het was daar nog goed te doen zeg maar. Alleen op het moment dat wij uit die wolken ook daadwerkelijk een lichtflits zagen komen was het genoeg. 

De wind trok aan het zand ging weer razen over het strand, ik zeg inpakken die hap. Gelijk als de dagen ervoor rits rats het tentje in de hoes en wij via het plankier de boulevard op.........geen drankje doen dus......weg terrasje. 

Eenmaal op de camping hebben we alles veilig gesteld, we konden daar gewoon nog lekker even buiten zitten.

Gelukkig voor ons is het erge noodweer bij ons uitgebleven, alleen de wind was ongelofelijk .

Op de dag hadden we al besloten dat we ergens zouden gaan eten.......maar waar dat is de vraag natuurlijk. Nu hadden we van 2 chocolade bruine pensionados gehoord dat je lekker kon eten bij het authentieke restaurant buiten de camping. Goed daar gingen we dan ook naartoe, Marcel wist wel waar het was.......nou Google Maps wist het uiteindelijk . 

Het zag er aan de buitenzijde uit als een restaurant in Mexico (vaag geel geverfd) waar binnen van die plukken stro doorheen waaien en hier en daar een kogelgat zit. Binnen was geen ziel te bekennen, na wat praten van ons over en weer kwam er een vrouw tevoorschijn die ons te kennen gaf (niet echt verwelkomend) dat ze over 15 minuten pas open gingen........ Dat was het, niet van wilt u alvast iets drinken ofzo, nee gewoon van ga maar naar buiten.

Nou adios amgigos, dan gaan we wel ergens anders heen. 

Ik kan je verklappen als ik ergens een bloedhekel aan heb is het zoeken naar een restaurant en dan vervolgens nog steeds niet weten wat je te eten krijgt.

Gelukkig heeft Annet haar broer en schoonzus enige tijd in Spanje gewoond en zij weten/wisten ons wel wat tips te geven.

Zo ook een restaurant aan de boulevard tegenover de jachthaven, wij er heen.

Dit moet het zijn.....een leeg restaurant met links en rechts van hen een stamp vol restaurant tja wat moet je hier mee hè . Kies je voor het advies of ga je waar al mensen zitten. Nee we zijn idd gewoon als 1e gaan zitten en al snel volgden er meer gasten. Het eten verschilden nogal van kwaliteit, zeg maar de 1 had volle borden en de ander (lees ik) had 7 blote sardientjes zonder garni of wat dan ook. Tja het is altijd moeilijk in een vreemd land, eten zoeken met 5 mensen die honger hebben.

We hebben dan ook besloten om op de camping het maar af te sluiten met een Irish coffee! Altijd lekker. 

De wind was er echter nog in alle hevigheid en heeft mij de hele nacht wakker gehouden, steeds van die klappen tegen de tent zodat de caravan stond te schudden. Gezien ons kampeer verleden slaap ik daar niet rustig doorheen, het bleek ook vanochtend toen hier en daar de luifels neer waren en wat partytenten bij de container lagen.

Goed vandaag stond Girona op het lijstje,

Het is een kleine 50 min rijden bij ons vandaan dus vroeg weg met 1 auto. Dat ging goed we weg was goed te doen en het was nog niet zo erg warm. De markt die we uiteraard ook wilde bezoeken lag iets buiten Girona met een ruime parkeerplaats er naast. Ik zeg pommedoros eitjos. De markt leek een beetje op de markt in de Afrikaander wijk op Rotterdam zuid. Veel kleding van 0 waarde groenten fruit en zeg maar wat mediterrane schoeisel . Die hadden we snel gelopen. Annet en Fred hebben wel nog een short gekocht, maar verder dan ook niks.

Dan maar het oude centrum opzoeken, ook dat liep verbazend soepel. Wat een prachtige stad is dat zeg. Met bewondering hebben we gekeken naar al die kleine kruipdoor sluipdoor straatjes met hofjes en trappertjes. Overal waren winkeltjes in gevestigd die stuk voor stuk netjes verzorgd waren. We waren wel toe aan een bakkie koffie zeg maar dus dat hebben we op een terrasje in de schaduw dan ook genomen. Ja en toen zomaar een straatje. Straatjes met keien, stenen, of mozaïek bestrating. Je zou zo van alles kopen, waar je later van zegt wat moet je ermee. Aardewerk, borduurwerk, kunst, koekjes koekjes en nog eens koekjes want bakkers zitten er in overvloed. Op een gegeven moment zijn we richting een brug gegaan over een breed water en vanaf daar zag je de kathedraal en alle andere bruggen over het zelfde water. Het was zo dat de oude stad zich aan èèn kant bevond dus je kon via die bruggen zo weer de geschiedenis van kar met paard, vrouwen met manden handelswaar in lopen. Dat deden we maar wat graag, ook stonden er straat muziekanten in de kleine ruimtes die de wijk te bieden had. Ik kan je verzekeren dat dat een bepaalde sfeer gaf die ik zelden ergens meegemaakt heb.

Barcelona, Venetië, Salzburg ja zelfs mijn zo geliefde Keulen kan hier niet aan tippen. We zijn op een terras neergestreken en hebben daar wat verschillende gerechtjes besteld een beetje Tapas achting, en onder het genot van een drankje werd het opgeleukt door 2 muziekanten de 1 speelde gitaar en de ander klarinet. Heerlijk daar zo te zitten.

Maar goed ook daar was het genoeg geweest en zijn we stilaan terug gegaan naar de camping. Natuurlijk niet voordat we weer eens boodschappen gedaan hadden. Eten voor vandaag en morgen. Vandaag wat vlees en groente van de grill en morgen Pasta pesto met spinazie .

Het weer was een stuk beter als in de ochtend dus konden we nog lekker even zitten voor het eten. 

Vlak voor het eten zegt Annet opeens; nou dat is ook wat zeg, heeft dat mens op die markt me gewoon een ander broekje gegeven......dat ding zat in een tasje. Ze heeft het riempje eraf gehaald en het is de verkeerde maat!

Nee serieus daar vraag ik je, hoe asociaal is dat zeg. Marcel zei ook ik heb veel meegemaakt maar dit nog nooit. Tja zei ik daar leer je weer van hè, je met die Spaanse hoeren ook nooit geloven! Voortaan kijk je eerst goed in het tasje voor je betaald, zo zie je maar weer!

Nou ik moest die broek dan maar passen anders gooide ze m wel weg, ik zeg ja na het eten en doe rustig zo duur was hij ook weer niet.

Nee maar toch! 

Goed wij heerlijk wat vlees met salade gegeten, sangria erbij ( marcel had er zelfs fruitjes in gesneden). En lekker natafelen met de ondergaande zon.

Kijk ik hou wel van een grapje hè, terwijl ik uit de caravan stap trots als een pauw met een rolletje touw (de windvaan had het zwaar gehad) zegt Marcel ga je een voorstelling geven zo stap ke naar buiten.

Ik zei; nou dat kan ik best even doen maar dan doe ik even wat uit, en trouwens ik heb hier nog wel wat.

LET OP: al onze aankopen hadden door elkander achterin de auto gelegen, bij aankomst op de camping hebben we eerst de boodschappen koel gelegd en toen de rest op tafel gegooid. Want ik kan je zeggen als je uit de auto stapt ben je een vetvlek zonder airco.

Zien jullie m al komen............

Ik stap terug de caravan in en trek Annet haar korte broek aan! 

Die waren nl verwisseld dus de broek die Annet had was Fred zijn broek.

Goed ik als een mode diva die caravan uit......... zitten ze mij aan te kijken alsofik Hans Kazan was. 

HU wat is dat nu? Ik kwam inmiddels niet meer bij Annet leek aangeschoten wild zat zat ze te kijken naar HAAR broekje.

Serieus Annet snapte er niks van, ik zie je hebt gewoon Fred zijn broek gepakt.

Hilarisch hoe boos iedereen ook was, ik lachte me rot.

Wist je dat de hele tijd al? .......nou in ieder geval wel dat de broek die jij had van Fred was.

Samengevat een heerlijke dag in een prachtige stad die de moeite waard is om te bezoeken. En heerlijk gegeten en zalig gelachen.

Dat is vakantie, morgen weer een nieuwe dag!

Foto’s

2 Reacties

  1. Pa:
    19 augustus 2018
    Heerlijk hoor je reis verhalen wij genieten mee ,en zulke en kijken uit naar de volgende Grt van ons xxxxxx
  2. Lida of voor Annette je - zus:
    19 augustus 2018
    Mooi hoedje Fred, kleurt hij goed bij Annette's broekje?:)
    Die stad kan mooi zijn, maar dat water is wel erg bruin. Stonk het niet?