Lazy sunday

27 augustus 2018 - L'Estartit, Spanje

Nou ja lazy, ik ben de dag begonnen met een (nordic) wandeling van ruim 80minuten. Zalig zo vroeg buiten, de zon is nog maar  te op en de lucht is helder. Sportkleding aan stokken gepakt, even een sanitaire stop en gaan. Eerst de camping af, hier en daar is er al wat leven maar de meeste slapen nog. Dan door het hek bocht om en zo de prachtig geplaveide boulevard op. Alles ruikt zo lekker fris en de zee is best al in beweging daar er nog weinig wind staat. Langs de hele boulevard staan palmen en plantenbakken die worden elke ochtend verzorgd en van water voorzien. Na deze man komt er een karretje die al het vuil (is er bijna niet) opruimt en waar nodig even met een waterstraal de stoep doet. Er zijn zo vroeg best veel mensen op de been 

, dat wil zeggen de hond uitlaten, wandelen, hardlopen of gewoon van de ochtend genieten. Op het strand wordt alles in gereedheid gebracht om de gasten van alle luxe te voorzien. Strandbedden, parasols, bootjes en waterfietsen, alles ligt straks op de stroom mensen te wachten. Ook bij de strandtentjes is al wat leven, de tafels en stoelen worden neergezet. Het opgewaaide zand weggehaald en de boorden met ijskeuze worden uitgestald.

Onderwijl nader ik de haven, en aan onze kant van de haven kun je een soort pier oplopen langs het gebouw van de havenmeester. Ook zijn daar douches, laadpunten en fietsen voor de boodjes mensen. Er liggen een verscheidenheid aan bootjes ik zeg bootjes want echt hele grote jachten meren hier niet aan. Wel een paar geweldige zeiljachten een lust om te zien. Aan het eind van de pier doe ik wat oefeningen voor mijn knie met een uitzicht zo mooi. Je bent dan een eind in zeeweg maar sus de eilanden zijn dan ook een stuk dichterbij. En gezien de zon nog niet al te hoog staat is dit prachtig. En dan vaart er een boot de haven uit, zoeken die de hobbyduikers op zee los laat zeg maar. Op dat moment heb ik een déjà vu met vroeger de geur van de motorboot, het water en die stilte . Vroeger zat ik dagen lang te vissen en dat was precies waar ik van hield! Inmiddels begonnen ook de tuien van de zeilboten wat te klapperen een teken dat onze vriend de wind ook weer wakker was.

Goed mijn pad vervolgd onderlangs de pier dus dicht langs de bootjes, man man wat een luxe hebben sommige en man man wat een kapsones hebben de meeste.

Ik liep lekker te nordiccen (nieuw werkwoord) zo lang het achtersteven van bootje “tequila” genaamd. De man van het bootje was net even aan wal geweest en liep met zijn neus in de wind richting loopplank, type “kijk mij eens gaan”. Nou en hij ging bijna hij stapte met zijn klompjes de reep op en struikelde dusdanig dat ik al in aanstalten was om hem uit het water te halen hahahahah hij keek om zich heen en zag hem balen dat ik dit gezien had. Wel stoer want met de zelfde neus omhoog stapte hij de boor binnen. Even verderop is een verzamel plaats voorduikers zij zitten geduldig te wachten tot de vrachtauto’s kratten met duik uitrusting komt brengen en zij aan boord mogen voor ieder zijn eigen avontuur. Goed de haven uit op de boulevard verder naar het eind waar wij afgelopen week de zonsopgang aanschouwd hadden. Het blijft een prachtig stukje kust, en gezien de zee wat wilder geworden was beukte er hoge golven tegen de rotsen.

Tijd om terug te lopen, helaas kun je niet echt een rondje lopen dus loop je het zelfde stuk boulevard. Vlak bij de camping ga ik een straat in waar aan het einde de Spar is en tegelijk weer de ingang van de camping. Even het bestelde brood ophalen en op naar het ontbijt.

Zo jullie hebben nu even 7 km met mij meegelopen, hoe leuk is dat.

Op de camping was Joyce haar spullen aan het pakken en samen met Annet haar tentje aan het opruimen. Want om 21:00 ging haar vliegtuig en als alles al klaar stond konden we nog even lekker naar het strand . Het was heerlijk, vooral in zee er stonden hoge golven! . Tja en dan Joyce haar laatste Mojito van deze vakantie samen met een boordje Calamaris Andalusië. 

Annet en Marcel zijn Joyce naar Girona gaan brengen en hebben haar even op weg geholpen. Ik heb wat was gedaan en samen met Fred een rosé gedronken. Toen ze weer terug waren zij. We even een hapje gaan eten bij de pizzeria, we hebben het niet laat gemaakt, eigenlijk waren we best moe. De nacht ervoor was onrustig omdat het zo hard waaide en ja dan slaap je ook niet zo goed.

Manjana een dag niks, strand en zee.

3 Reacties

  1. Kitty:
    27 augustus 2018
    Wat een gezellig verhaal, jij geniet van alles om je heen, ik ook door je verhalen te lezen, grtjs aan de andere😘
  2. Lida of voor Annette je - zus:
    27 augustus 2018
    Jij houdt van vis eten, maar jouw liefde voor de vissen begon al vroeger, niet met vork en mes maar met een hengel! Dat jij daar het geduld en de rust voor hebt/had..........
    Bedankt voor de leuke wandeling, was niet vermoeiend:)
  3. Pa:
    27 augustus 2018
    Heerlijke wandeling gedaan net of er bij ben .prachtig beschreven Grt knuf van ons xxxxxxx