22 Aug

Allereerst even over het eten van gisteravond, we zijn weer naar het eetcentrum van Argeles gewandeld, en weer lange rijen bij de restaurants. Dan maar wachten, al snel hadden we een plek met uitzicht op zee hoe leuk is dat.

Fred had een zeebaars besteld en deze werd keurig aan tafel gefileerd. Ze waren allemaal erg vriendelijk en liepen de benen uit de kont. Marcel had een vlees gerecht dat gereserveerd werd aan een zwaard die aan een stelling hing, altijd spectaculair. Ikzelf was voor de mosselen gegaan (ik had toiletpapier bij me)

Ook die waren heerlijk en alles is goed gegaan in t buikje zeg maar, kortom een heerlijke avond met de wandeling terug zeer geslaagd.

Ik had thuis zitten kijken voor wat activiteiten en had een wandeling over het 'kustpad' gevonden.

Dit was een wandeling van 10km langs de zee over bergen en door baaien. Je kon ongeveer 3km per uur lopen dus een beste wandeling.

Eerst hebben we goed gekeken waar we allemaal heen moesten, het was al snel duidelijk dat als we 1 auto op de aankomst neerzetten en met 1 naar het vertrek punt gingen, we als beste uitkwamen.

Zo gezegd zo gedaan, na het ontbijt onze spullen gepakt, zonnebrand, waterflessen, wandelschoenen enz. De rit naar Port Vendres was al prachtig, je rijd daar op de wijnroute, dus uitgestrekte velden wijnranken. Wijnranken die het uiterste bekijkt hadden, ze waren niet meer fris groen en de druifjes klein maar donker. De druiven uit dit gebied worden ook gebruikt om azijnen van te maken. Iets waar ik nog wel eens wol gaan kijken., maar dat is voor later.

Port Vendres ligt met al zijn schoonheid tegen de kust geplakt met een haven, scheepswerf, visserij, jachthaven en toeristische vaarten. De straatjes waren er nauw en steil . De gebouwen in de karakteristieke zand, oud rose en licht groene kleuren. De tuinen zijn taai dwz palmen, groene struiken,bougainville en oleanders struiken die de hitte en de harde zeewind konden weerstaan.

Goed, bij de haven de auto geparkeerd en terug naar het beginpunt. We hadden een sumiere uitleg op internet en daar moesten we het mee doen.

De wind stond weer standje "waai uit je verschoning" en de zon deed er een tandje bij vandaag.

Eenmaal op pad merkte we dat er meer dit idee hadden, ruimte genoeg hoor. Sommige op.teenslippers! Omdat wij doorliepen en de volle route konden doen onze auto stond immers aan t eind te wachten, zagen we het minder druk worden. Het kustpad is een aangelegd pad met hier en daar naar de hemel reikende uit de rotsen gehouwen trappen. En dan weer klauteren over de door de jarenheen gevormde paden. Steeds links van ons hielden we de zee. Die prachtige blauwe zee, die z'n schuimkoppen op de rotsen liet lopen. Met gevolg soms metershoge spetters en als je luisterde hoorde je de kiezels onderwater met het tij meelopen, geweldig wat hou ik er van.

Het was wel opletten, want soms waren er paadjes gevormd door mensen die naar de eenzame baaien wilde. Om te baden, duiken of vissen, het zag er spectaculair uit daar in de diepte.

Doordat de wind die ons eigenlijk al de hele week parte speelt nu ook weer met kracht 6 over de heuvels kwam was het dit keer wel aangenaam. Zonder die wind zouden we een vetvlek zijn daar tegen die heuvels.

Ik had dorst echt dorst we hadden water mee maar toch, gelukkig kwam je af en toe door een stukje bewoonde wereld en ja nu ook.

We zijn bij een typisch tentje waar ook echt alles van de natuur te voorduren had een drankje gaan doen, gewoon sapje of limonade want bier zou dodelijk zijn bij de rest van de route.

Zoals ik al zei was het soms opletten waar de route liep, we zijn dan ook best wel eens omgekeerd,.dan stonden we aan de rand van tja niks,.diepte golven enz. Dus even terug. We zijn in Colioure het centrum ingelopen het was etenstijd hahahaha ja voor de hele wereld wat was het daar druk zeg, maar o zo mooi.

Kleine straatjes met van die echte doorleefde winkeltjes, vlaggetjes van huis naar huis, versierde gevels en terrasjes veel terrasjes. Bij de 5e hadden we plek! En man, man wat hebben we daar zitten genieten, we hebben onszelf op een biertje getrakteerd en een lunch, nou eigenlijk heeft Joyce getrakteerd. Het was fantastisch, salade met gamba's, mosselen, krab enz. Ik heb echt zitten smullen en genieten van de ambiance. Midden in een oude vestingstadje waar je nooit van gehoord hebt.

Goed we moesten verder, ergens in de schaduw opnieuw zonnebrandcrème opgesmeerd want met.die wind ging het hard. We vervolgede ons pad met nog steeds die blauwe zee!

Op gegeven moment liepen we ergens daar.was het zo heet, zelfs de cactussen hingen er op half 7

Port Vendres was in zicht, overal.zag je oude vesting muren en bunkers. Ook een vesting die nog in gebruik was door militairen.

Nog een laatse klim, een laatste trap en we zagen de haven onderons liggen. Ik moet zeggen het was ook genoeg, we hadden dorst en wilde die hete schoenen uit. Met zeker 10km in de sloffen en 5 uur verder. Maar wat was het 't waard geweest, die Catelaanse kust met z'n dorpjes, de zilte geur, vlaggetjes en blauwe zee! 

Vanavond met de pootjes de lucht in!

Morgen een nieuwe dag, ik denk een rustige dag