Snorkelen

Een mooie dag, vroeg op en naar de bakker brood halen. Vandaag gaan we snorkelen! 

Dat wil zeggen, we wandelen van de camping naar de haven van L Estartit, 

In alle vroegte is dat geen straf, wel even insmeren van te voren want zon is zon!

Het pad gaat eigenlijk als een soort boulevard langs het strand en de weg die naar het dorp gaat. Een mooi pad met grote palmbomen, plantenbakken en bloemperken. Prachtige blauw paarse Plumbago die mij aan vroeger doen denken. De tijd dat ik net in de bloemen begon en mijn werkgever daar altijd vol lof over sprak als hij op vakantie ging naar Tenerife .

Ik als jong meisje en Oostenrijk ganger hoorde die verhalen altijd aan , maar had er nooit een beeld bij. De laatste jaren langs de mediterrane kusten doen mij begrijpen wat hij toen bedoelde.

Goed wij gingen snorkelen, om half 10 afgesproken bij de kiosk die de tickets verkocht. Daar kregen wij allemaal een eigen”snorkel” dit uit hygiënisch oogpunt. Vervolgens moesten wij de “sirena 4” zoeken in de haven dit was de boot waarmee wij naar het duik gebied voeren.

Sirena is dus een zeemeermin, dit hebben we nagevraagd omdat die naam hier wel erg vaak voorkomt. Bij de boot aangekomen kregen we een duik masker  en een wet sute van de dame toegereikt, met de mededeling aan boort te gaan.

Eenmaal aan boort kreeg je de “flippers” een beetje in de richting van je schoenmaat.

Je kon ervoor kiezen  je gelijk in je strijdpak te hijsen of als de boot onderweg was. Om een of andere reden ben je toch een beetje nerveus in dit soort situaties dus denk je oké als ik alles alvast maar aan heb dan komt het goed.

Onze begeleidster was April, een jonge Australische die dit deed als vakantie werk. 

Oké Trossen los en gaan! 

Eenmaal buiten de haven werden er groepjes gemaakt en April was onze gids. Ze vertelde ons wat wel en niet mocht en dat we een half uur in haar nabijheid  konden duiken en daarna een half uur vrij .

Het was een bijzondere belevenis zo, met pak en snorkel achter de visjes aan.

Het was echter verboden iets aan te raken, mee te nemen of achterna te zitten.

Niet iedereen hield zich aan de regels.

Oké je wurmt je dus in een soort duikpak, maakt je duikbril schoon ( op aanraden : je spuugt erin) toen onze groep aan de beurt was ging April ons voor. Je flippers aan en op de rand van de boot gaan staan en dan met èèn hand je masker vasthouden en dan neem je een grote stap! Plons en ik als geboren waterrat kan je zeggen dat dit heel raar is, eenmaal weer boven water moet je even je draai vinden. Je hebt de neiging een zwemslag te doen maar daar kom je snel van terug, hahahaha kramp in je tenen.

Even je snorkel leegschudden en dan kan het gebeuren, nou sommige van ons moesten direct weer aan de beademing omdat ze een hap zeewater binnen kregen, bij Annet stond haar masker zo vol als een aquarium met haar ogen als visjes.

Geen pretje voor haar, goed even aan de reddingsband bij April hangen en alles goed doen. Het was een prachtig gezicht zo onder water er zat boven verwachting best veel vis. Van hele scholen kleintjes ( maat sardientje) , scholen wat grotere licht blauwe met gele streep. Ook zaten er garnalen en krabbetjes. Aan de rand van zand en zeewier lagen verstopt nog wat grotere vissen(maatje makreel). Ik kon zelf ook nog wat dieper duiken om dan vervolgens als een soort walvis de snorkel leeg te blazen zodat ik weer verder kon ademen. Na een half uur hield Annet het voor gezien en ook Fred ging er uit, samen met Joyce hebben wij nog een rondje om de rotsen gedaan echt mooi daar.

Ik heb lekker in het water mijn pak uitgedaan en ben nog even in het water gebleven. Toen moesten we aan boord komen, daar was een douche met warm water dus kon iedereen zich even afspoelen. Toen ik aan boord stapte zag ik tot mijn verbazing dat mijn man een hele andere kleur had aangenomen; lichtgevend groen achtig, het zweet parelde van zijn hoofd en had een blik als een oorwurm! Zeeziek! Ja we wisten wel van vorige tripjes dat hij het soms niet fijn vind, maar nu had hij gelijk toen hij uit het water kwam dat hij zich niet goed voelde. Erg jammer voor hem en zeker omdat we nog een rondvaart om het eiland gingen doen.

De Mendez eilanden zijn onbewoond, alleen vogels broeden er, het is ook verboden om aan land te gaan. Wel liggen er allerlei jachten en bootjes afgemeerd in de kleine baaien die je er hebt. Het is een geliefd gebied om te snorkelen en duiken.

Eenmaal aan wal ging het rap beter met Fred en zijn we lekker op een terras wat gaan nuttigen. Daar het nog vroeg was besloten we naar de camping terug te lopen en onze spullen te pakken zodat we de middag op het strand door konden brengen.

In de avond zijn we bij een restaurant gaan eten dat al jaren gerund wordt door een Belgiës echtpaar. We hebben er erg lekker gegeten, buiten op het terras en gezien het voor de verandering windstil was, was het heerlijk.

Een Irish coffee na en dan maar weer naar de camping, geweldig deze zomeravonden .

Vandaag staat shoppen in een groot winkel centrum op de agenda.

Dus voor nu bweenos dias