Vrouwtje van Stavoren

Vandaag stond Stavoren als eind punt op de route, 24 km schoon aan de haak.
Vandaag hadden we meelopers en wel Berend met Spike dat was een verrassing en erg gezellig.
Eerts allemaal de nodige pijn plekjes tapen en verzorgen tassen vullen en toen in de auto op naar Stavoren. Omdat we met meer waren heeft Berend ook de auto bij het eindpunt gezet, zo kon hij ook gelijk weer richting Ede naar zus Joyce. Het was even proppen met 5 pers. En de hond om naar het startpunt terug te rijden maar ales ging goed.

Bij Schouw ergens de auto gezet en snel de route gezocht. Dat was simpel.
Vandaag hadden we een nieuwe uitdaging, door of om het bos, dit omdat ik nu al 28 beten heb.
Goed we zijn van start gegaan, een dicht wolkendek 19 gr en weinig wind. Gezien de afstand die we nu van de camping moeten afleggen om de auto weg te zetten best lang is, starten we ook later met lopen.
Dus eerder koffie, Annet geeft de route aan zo ook Vandaag, tja koffie oke maar eerst een rondje om de kerk van Oudemirdum.

We kwamen op een pleintje met wat terrassen dus kies maar uit. Heerlijke koffie met natuurlijk iets erbij, nee geen appeltaert daar had ik geen zin in, het werd Frambozen taart...heerlijk was ze.
Nog even naar toilet en dan weer aan de gang . De eerste meters kreunen en steunen omdat we toch allemaal nu wel last van blaren hebben. Eenmaal aan de gang vergeet je dat snel.

We gingen richting Rijs, door een paar onuitspreekbare plaatjes.
De moeilijkheid zat 'm in het onverdongen feit dat we weer door 2 bossen moesten!!
Nou ik zei; mij niet bellen ik heb geen plek meer vrij voor muggenbeten!!
Oke we hebben 1 bos overgeslagen en besloten dat we het Rijs bos wel zouden doen.
Dit omdat het ook aangeschreven staat als zeer mooi en oud bos.

Voordat we zover waren zijn we een paar, plaatjes gepasseerd waarvan dus ik de naam niet kan uitspreken. Opeens viel ons oog op een wel heel bijzonder verkeersbord, "denk om onze oudjes"! De boorden stonden aan beide zijde van een weg, de weg moesten de bejaarden uit het huis wat er tussen stond oversteken om op.een wandelpad te komen, gezien er zo hard gereden werd hebben ze toestemming om dese speciale boorden te plaatsen. Wat een goed idee want het viel gelijk op.

Overal stonden mooie boeren bedrijven, geitenhouderijen en melkvee boeren.
Veel koeien in de wei en dus ook veel mest hahaha. Mest die vandaag rijkelijk over de landerijen verspreid werd, wat een heerlijk aroma kwam daar vanaf. Als je een beetje je best deed kon je t zelfs proeven hahahah Berend zei neee dank u dit is meer als voldoende.

Voor ons doemde het Rijser bos op, van een afstand een gewoon bos, gewone bomen en zandpaden. Rechts af door een zigzag hekje.....en toen.
Achter een boom vandaan werd de aanval ingezet door wat ik denk het meest gehaate dier op de aardbol! Een hele zwerm bloeddorstige valse bijna onzichtbare muggen!! Godver, Fredddd geef je rug zak, ik raakte in paniek, nee niet nog meer ga weg ga weg. (Ik riep dit in t Fries: geat weeg, geat weeg) . Fred opende zijn rugzak ik pakte de Autan anti insecten spray en ging helemaal los op mijzelf. Terwijl ik dat deed werd ik in mijn vinger, hand en stukje onbespoten schouder gepakt.
Ik werd gek, breek een tak af en ging weer in de Freek Vonk houding het bos door.

Verderop werd het minder daar was het ook erg droog allemaal, en daar snapte we ook waarom we zo nodig naar dat bos moesten.  Lange rijen eeuwen oude Beuken en eiken stonden er in lange rijen langs de paden.
Geweldig om te zien, vooral die Beuken waren indrukwekkend, er stond er 1 met een bankje eronder, je waande je een dwerg als je erbij stond.
Er was een route met allemaal rare beeldjes of snijwerken van paddestoelen, een leuk gezicht op die groene paden.
Eenmaal uit het bos, over een kaarsrecht pad met Beuken zagen we voor de 1e keer het IJsselmeer. Een prachtig gezicht, aan het water hebben we bij een pas verbouwd restaurant de lunch genuttigd en even lekker uitgerust. We wisten dat de volgende 8 km over een dijk zou zijn en dat we de wind tegen zouden krijgen. Ik ben weer op kop gaan lopen en heb steeds ergens gewacht op de achterblijvers, het is fijn om je eigen tempo te lopen.

En ja heel in de verte zagen we Stavoren. Allemaal masten die hoog boven alles uitsteken. Het was nog 4 km dus best een stuk, dan nog maar even uitrusten aan een oud haventje dat niet echt meer dienst deed. Even op een bankje, even uit de wind genieten van het uitzicht over het IJsselmeer. De laatste loodjes waren best pittig, maar ook die hebben  we gehaald, met glans!
Berend ging gelijk richting Ede en wij hebben nig even een biertje gedaan aan de voeten van  het "vrouwtje van Stavoren".
Morgen Stavoren, Hindelopen, Workum 18km