1e Etappe

9 juli 2021 - Terherne, Nederland


Zo het is een feit, etappe 1 is gelopen!
Vandaag zijn 1auto in het plaatsje Mantgum gaan parkeren, om vervolgens met de andere naar Leeuwarden te rijden waar het start punt van route 1. Bij de Vrouwenpoort brug zijn we de uitdaging aangegaan: het Elfsteden wandelpad lopen 240km + door het schone Fryslân.
Eerst wat onwennig zoeken op een mobiel, in een boekje en zoeken naar pijltjes op palen.
Torn we eenmaal de gang erin hadden ging het route vinden ons goed af. Door buitengebied Leeuwarden was een beetje raar, veel industrie en opgebroken wegen.
Op een gegeven moment komen we bij een afgesloten pad..... hoe nu? In de verte zagen we een heel bijzondere brug omhoog gaan, eenmaal hoog was  het een vierkant op een stok een soort vliegen mepper  model zeg maar. Alleen wij stonden voor een afsluiting, tja dan toch maar doorlopen en kijken wat er komt. Oke het was een slecht pad maar aan het eind doemde de welbekende Elfstedenhal op. Leuk om in t eggie te zien, met voor de deur een bronze beeld van de Friese elfstedentocht rijder, op zijn Fries de ijsvreter genoemd. Daar even gekeken en het pad weer verder gelopen. Het was even zoeken maar daar was de weg bewijzering al weer het geel rode vlaggetje dat op de meeste kruisingen of splitsingen op een lantaarnpaal oid geplakt stond.
Het weer kon niet beter, zonnig en een lichte bries.
We hadden genoeg water en nog wat broodjes om de uurtje uren door te komen. Van Leeuwarden liepen we als 1e naar Deinum, en van daar naar Boksum.
Plaatsjes waar je niemand ziet, niets is en soms 4 huizen en een boerderij. Het uitgestippelde pad doorkruist de dorpjes en doet soms ook bezienswaardigheden en kerken aan. Bij het verlaten van Leeuwarden werden we (ik) getrakteerd op een formatie van 4 F16 straaljagers en als ik iets prachtig vind is het dat wel. Het vertoon en gracieuze manier hie zo'n ding de luchtdoorkruisd vind ik fenomenaal! Wat een geweld, wat een souplesse en wat een kabaal. Gelijk er achteraan kwamen er 2 vrachtvliegtuigen die de landing al ingezet hadden op militaire basis Leeuwarden. Je hoorde ze niet omdat ze al zwevend hun landing naderende.
Een prachtig gezicht zo boven het Friese landschap.
Maar goed op naar Jellem en Bears, we bedachten dat het wel rijd was voor een bakkie dus daar stuurde we op aan.
Kijk daar is midden in niksland dat ligt vlakbij 1mansdorp was daar opeens een restaurant, annex bistro annex kroeg.
2 mensen verlieten net het terras ik zei: er is plek genoeg u hoeft niet weg hoor.
Neu, me wilde tochal gean, maor de appeltaert is voortreffelijk.
Eerst was mij de taak toebedeeld om Fred zijn voeten te bekijken, hij had last van Blaren oh mijn god nu al! Ja een echte zoals een druif zo groot op.zijn hiel!
Ik zag ons hele plan al weer in duigen vallen, hoe verder met zo'n blaar.
Na wat tape enz kon hij wel weer verder maar eerst die koffie.
Koffie met appeltaert werd het, een gebakje bij de koffie het is tenslotte Theo (onze zwager) zijn verjaardag.
Hemels wat was dat geweldig, de beste man kwam ons de bestelde koffie brengen met de mededeling; nu nog eeven de koek.....
Daar kwam hij met 4 schotels ieder daarop een royale appelpunt geflankeerd door 2 aardbeien wat zwarte bessen, 2 frambozen en een chocolade flik afgemaakt met wat poedersuiker. Hahahha dit hebben we alvast verdiend. Hoe leuk is dat als je niks verwacht en om dan zoiets te krijgen?

Na de koffie nog even het toilet bezoeken en hoppa weer verder.
De route ging verder door doodstille weilanden en dorpjes, vaak moesten we over veeroosters of door klaphekjes, dwars door de koeienstront hahahha lekker hoor.
De dag vorderde en de km kropen voorbij, wat opvalt is dat er hier heel veel paarden in de wei lopen, soms wel 20 van klein naar groot.
Sommige vond ik echt hoog, vooral leuk als er dan een veulen gewoon onder staat.
Jorwerd kwam in zich, ik zeg in zicht want voor ons lag een heel lang 30cm dun pad dwars door een weiland, wij als de 7 (4) dwergen achterelkaar aan.
Ah daar was het hekje, en een dorpje op 200mtr afstand. Helaas in het dorp was niks maar dan ook bijna niks te doen. Het enigste restaurant wat er was was gesloten terwijl alles buiten stond. Wij even vragen, ja er zat bij de brug een theetuin...... dus hop daarheen.
De Friesedoorloopster die de tuin bestierde begon in het Fries tegen ons, waarop haar man zei dat wij Hollanders waren: jea maor ik praat met ondertiteling ze lag zelf helemaal in een deuk. Goed ze had niks te eten maar wel koffie, thee of limonade. We mochten op een soort steiger achter het huis zitten plek voor precies 4 stoeltjes . Nou de warme rivella was niet wat we in gedacht hadden maar goed we konden even rusten.
Op naar Mantgum daar stond de auto geparkeerd. Het was nog een flink eind een heel stuk langs een weg met prachtige huizen, van die tuinen met een maairobot.
Goed het is allemaal mooi, maar het moet ook bijgehouden worden, en daar hebben ze een dagtaak aan daar.
Zo de laatste meters langs een breed water en daar om de hoek stond de auto.
Gehaald 22km !.
We zijn naar Leeuwarden gereden om de andere auto op te halen. Onderweg even een terrasje gepakt voor een welverdiend biertje met snackje dat was niet verkeerd.

In Leeuwarden  gelijk even wat boodschappen gehaald. Vanavond eten we niet zo uitgebreid, stokbroodje met beleg zeg maar.
Op de camping hebben we de badkleding aangedaan en hebben een frisse duik genomen in de uiterwaard van het Sneekermeer. Annie lette op de spullen zeg maar.
Een mooie afsluiting van een prachtige dag.

Foto’s

1 Reactie

  1. Lida of voor Annette je - zus:
    9 juli 2021
    Ach die twee hielen van Fred, met die mooie witte plakkers! Hopelijk kan hij daar de resterende 200 km nog wel mee uit de voeten!
    Ik proef helemaal de sfeer van een pad lopen: uitkijken naar een dorpje, koffie mèt en lekker wandelweer! Succes, speciaal voor Fred.