Donderdag terug reis

Donderdag 

In de vroege ochtend opgestaan en toen moest het er echt van komen, weg van dit goddelijke oord, eerst het ochtend ritueel, poepen, plassen, tandenpoetsen en wassen. Dan de caravan inpakken, ja dat hebben we gister al gedaan, maar er moeten wat spullen op het bed liggen. Merendeels om het gewicht te verdelen zodat de caravan stabiel achter de auto rijd.

Ach je wordt er handig in, daarbij komt dat ik thuis even flink geruimd heb. Ik heb nl altijd van alles bij me om meestal een ander te helpen, extra kabel, lampjes, touwtjes  enz. nee genoeg gedaan dus weg ermee. Tot nu toe geen spijt van gehad. 

We waren dus snel klaar voor vertrek, Annet heeft een thermoskan koffie voor ons gezet en onderweg stoppen we om brood te kopen.

Ook de brug die meneer Eifel gemaakt heeft hebben we nog voorbij zien gaan, een mooi gezicht en een mooi stukje arbeid om het zo maar te noemen .

We hebben even afscheid genomen van onze gezellige buurtjes, en zijn op weg gegaan. Als ik dit schrijf zijn we bijna de grens over en rijden we Frankrijk binnen. 

Straks schrijf ik weer verder. Ik haat Frankrijk, zo dat is er uit.

Het is hier allemaal zo net niet zeg maar, ze willen ons als toeristen binnen halen en pronken met het natuurschoon. Alleen als je over de pèage rijd en je vind geen plek om even te stoppen, of ter nauwe nood een veel te dure pomp, dan ben je er snel klaar mee. Tuurlijk is het haat liefde want wat zijn delen van dit land adembenemend mooi. We zijn vandaag over de hangbrug bij Millau gereden het stuk erna dus richting de Puy de dome is zo mooi. Een beetje ruig, maar ook weer bebost en overal grote roofvogels.

Wij hebben ervoor gekozen om een andere route te rijden als heen, omdat het aanbod campings hier wat breder is zeg maar. Goed onderweg hebben we besloten dat we voor Clermont Ferrand zouden overnachten. We hebben een camping gezocht en even gebeld of ze plaats hadden, geen probleem in gebrekkig Engels. Eerst zijn we nog ergens gaan tanken van de snelweg af, omdat onze tank in de bergen wat zwaarder belast werd dan de auto berekend had zaten we dus bijna zonder. Ook dat hebben we opgelost, gelijk even naar de supermarkt, we waren er toch. 

Goed en wel de weg weer vervolgd richting de camping.

Eenmaal in het dorpje waar de camping was werd het toch nog even spannend, de weg er naartoe ging steil naar beneden en haaks om, dat wordt nog wat met de terug weg.

Oké even een smalle brug over, stukje rechtdoor en daar was de camping.

Camping Les Loges met restaurant pizzeria recht voor ons, het zag er niet druk uit. Eerst aan melden, bij sommige campings moet je nog net niet je geboorte akte afgeven, hier niet. Stroom? Ja kinderen? Nee huisdieren? Nee, oké 21€.

Goed dat ging snel, we mochten zelf een plaats zoeken, zo gezegd zo gedaan.

En volgens oud gebruik, pootjes uit en eerst wat drinken. Mars en ik hadden het over het restaurant, niet groot hè : nee. Zullen wij er even heen lopen of we moeten reserveren(stel je voor een bijna lege camping) . Oké wij erheen, hallo kunnen wij vanavond met 5 personen hier eten? Eh nee complet! Hou is op zeg, hoe dan? Ja grote groep bla bla bla. Ik op mijn goeiste Frans; hoe kan dat nu er is hier niemand? Ja dat verstond ze niet. Goed kunnen we dan pizza meenemen? Nee te veel werk met die groep.

Nou kwaaier kan je me niet krijgen, als je ergens binnen gehaald wordt en vervolgens kun je er niet eten. Of zeg met reserveren: ik hebben plek maar u kunt niet bij ons eten, of zeg het alsnog bij het aanmelden. We reizen er 3 dagen over omdat we het zo gezellig vinden om te overnachten, als ik ergens de pest aan heb is het nadat je de caravan neer gezet hebt je weer met de auto weg moet. 

Er zat niks anders op, Fred heeft gereden, en we zijn bij een leuk restaurant terecht gekomen en hebben gerechten van de streek gegeten. Veelal met gesmolten kaas (saint auban, saint nogwat) het was prima te doen. Eenmaal terug op de camping zagen we dat het terras redelijk vol zat en dat er een band luid muziek speelde. Annet heeft voor ons nog een bakkie gezet, toen zijn we lekker gaan douche en terwijl ik dit schrijf ligt de hele zooi al te slapen.

Ondanks 20 gillende kinderen naast onze caravan en de zingende DJ.

Waar al dat volk opeens vandaan komt vraag het me niet, de camping is nog net zo leeg als vanmiddag. Ik denk dat ze straks weer weg gaan naar huis of iets dergelijks. 

Morgen richting Reims weer een stukje dichter bij huis.

Toetammeleur tot morgen