25 aug

Na een nacht van regen en wind zijn we de ochtend langzaam begonnen. Het is ff wennen om onder de luifel te zitten, het is immers nig wel 30gr.

Om 11 uur was het leed geleden en hebben de boel bijelkaar geraapt om 50km verderop in een prachtige baai te gaan snorkelen. Het weer knapte rap op en de zon scheen weer een pit in je reet.

De route er naartoe riep wat vraagtekens op, maar was schitterend, dwars door de Pyreneeën bedekt met olijf bomen, wijngaarden en pijnboombossen. Na een lange slingerende weg zagen we beneden ons de baai waar we moesten zijn. Ja we zagen m maar waren er nog niet, eerst nog een onbegaanbaar weggetje af en daar konden we parkeren. We zagen al een boel mensen in het water, met snorkel en flippers. Eerst even informeren we blijven Nederlanders he, dus wat kost het en hoelang mag je dan zwemmen. Nou dat was een meevaller, voor €5 p.p mocht je een uur. Dat was goed te doen, spullen uit en in de auto, insmeren want in zee gaat het hard. Nog even een foto nemen en dan zelf ook te water, dat was best onhandig want je liep er over kiezelstenen en die deden pijn.

Eenmaal in het water zag ik Annet boven komen met een paars hoofd, het water zakte langzaam in haar duikbril en ze werdt weer zichtbaar,al mopperend dat dit niet ging. Na wat gedoe met de duikbril en wat aanwijzingen van ons over hoe ze moest ademen ging het beter. Helaas had Joyce teveel last van het zout in haar gezicht, dus moest ze al snel terug.

Wij zijn verder gezwommen via boeien 1 tm 5 kon je zo van ondiep naar diep, met kloven die meters diep waren. En wat een vis hebben we gezien, ik mocht ze niet uitzoeken dat was wel jammer.

Eerst kleine visjes met gele strepen, daarna Dorade, zeebaars, sardine en nog veel meer.

Het was zo mooi om te zien, al dat leven om je heen, het koraal was een beetje vuil maat de rotsen waren ermee bedekt. Opeens dacht ik he waar ben ik, toen was ik dus richting de bergwand gezwommen, je bent zo met dat onderwater bezig dat je geen erg in hebt waar je zwemt. De tijd was snel om, maar.ook wel tijd om eruit te gaan, na zolang in diep water zwemmen krijg je het toch een beetje koud. Eenmaal weer op de kant voel je je net een zoute snijboon! Je droogt een beetje korrelig op, en je ogen moeten ook weer even wennen. We hebben een ervaring rijker en tevrede de spullen weer ingeleverd en zijn een stukje verderop even wat gaan drinken, want wat hadden we een dorst.

De dag was zeker nog niet voorbij, ik had thuis het e.e.a. uitgezocht wat we zoal konden doen. Ik zag toen dat je een azijn makerij kon bezoeken. Niet van die gewone tafelazijn maar echte lekkere, op vaten gerijpt. Ook daar naartoe was een mooie rit, door niemandsland de bordjes volgen. We kwamen aan bij een soort nederzetting met allemaal leuke versieringen ( stenen met mozaïek, een fiets in de boom, beschilderde vaten enz) . Er waren nog meer mensen aan het kijken, we werden vriendelijk begroet en of we 5 min wilde wachten. Dan kwam er een Engels sprekende collega om ons alles over hun producten te vertellen, hoe het onstaan is, hoe het gemaakt wordt kortom het hele pakket.

Ook liet hij ons div. soorten proeven en vertelde erover. Dat was heel leerzaam en leuk om dit is te beleven. En ja bij proeven behoord ook kopen toch. We hebben div soorten gekocht, ik hou zoiezo van azijn dus dat kwam mooi uit. Het waren aardige lui en hebben zelfs even met ze gelachen, ze vonden het leuk dat wij zo enthousiast waren.

Goed het was tijd om naar de camping te gaan, over de bergen kwamen donkere wolken en het werd stik benauwd, vooralsnog is het hier droog gebleven en hebben we heerlijk buiten kunnen zitten.

Morgen een nieuw verhaal, ik denk rustdag