Zaterdag/zondag

Balzaal

De balzaal werd gesloten! Ja je leest het goed, na dat Annet en ik terug kwamen van het wandelen en Fred weer neer gedaald was tot op zeeniveau, begon bij ons de lucht te betrekken. Het was om te sporten heerlijk verkoelend even geen directe zon. We hebben rustig zitten ontbijten en waren van zin om naar het centrum te wandelen en daar een  terrasje te pakken. Nou dat hebben we even uitgesteld. De lucht ging van dichte wolken naar donkere wolken en al snel begon het te regenen. We hadden al wat voorzorgsmaatregelen genomen omdat het wel een beetje voorspeld werd. We zijn van onder onze lucht(en water) doorlatende luifel verhuisd naar de voortent. De voortent staat zonder voorkant zeg maar, zodat het zoals mijn moeder altijd zegt èèn grote balzaal is.

Tja de uren kropen verder en de druppels werden groter. Dan maar een kaartje leggen onder het genot van een drankje. Maar op het moment dat de kaarten nat werden hebben we toch maar de voorkant ook dichtgemaakt! Dat is raar hoor van heet naar nat. De regen hield de hele dag aan met hier en daar een onweers  klap. Eigenlijk zou er vandaag vertier en vermaak zijn op het strand maar dat was allemaal afgelast. Oké dan maar ergens reserveren voor de avond en hopen dat het droog zou worden. We konden een tafel krijgen niet ver van de camping bij restaurant Rembrandt. De uitbaters zijn een Belgiës echtpaar, die genieten van wat ze doen. Ze hebben een kleine kaart maar wat je besteld is heerlijk. Goed we zouden om 8uur aan tafel kunnen, ja dat zou. Waar het niet dat wij geen bootje bij ons hadden en er zoveel water naar beneden kwam dat lopen echt geen optie was. Dan maar even bellen dat we later kwamen . Cheen ( Belgiës voor geen) probleem mijnheer, de vriendelijke dame begreep het volkomen. Uiteindelijk werd het om half 9 te doen om er heen te lopen.

Voor de deur van het restaurant spoelde een ware rivier voorbij, alles richting zee.

We hebben het er maar eens van genomen, buiten was er toch niks aan, voor gerecht salade met knapperige bacon. Daarna schnitzel met bijbehoren, na een kaasplankje (samen met marcel) en als afsluiter de beste Irish koffie ooit.

Echt met liefde gemaakt door een jonge ober die er alle zorg aan bestede.

Ik noemde al even dat wij geen boot mee hadden, nou die heeft iemand op het andere veld wel.

Eerst verbaasde wij ons al over hoe de man zijn caravan had gezet, maar nu zijn we echt met stomheid geslagen. Ze hebben 2 plekken naast elkaar(niks mis hebben wij ook) pal voor de ene caravan staat zijn auto en u raad het al voor de andere caravan staat zijn aanhanger met speedboot. Ja niet een kleintje hè, een mega ding. Wij dachten ach dat is voor even maar hij staat er al 3 dagen. Als dat bij mij voor mijn neus gezet zou worden zou ik dat toch even gaan regelen, iedereen zet zijn auto aan de weg zodat het er wat ruimer wordt en hij zet zijn boot op het veld. Zoals ik al zei heel raar.

Ook bleek gister maar weer wat een kleine wereld we in leven, op weg naar toilet zag ik een jonge man lopen en terwijl we elkaar passeerde en ik net iets wilde zeggen draaide hij zich om en zei: Astrid? Eh ja Koen hahahaha 15 jaar niet gezien, een zoon van iemand waar ik voor gewerkt heb en waar we mee bevriend waren. We zijn elkaar door div. omstandigheden uit het oog verloren. Maar wat leuk is dat, we hebben even bijgepraat en ze staan dus achter ons.

Nu had ik al een paar keer zijn vrouw zien kijken, maar Fred en ik konden haar niet plaatsen, we dachten 1 of ander uit Berkel.

Vannacht heeft de wind flink huisgehouden en ik kon er slecht van slapen, het Iwan zo rustig al die andere nachten. Inmiddels heeft de zon het weer gewonnen en zitten we weer op het strand. Hopen dat de muziek enzo vanavond wel doorgaat dan zitten we hier tot in de kleine uurtjes.

De zee was een uur geleden kalm en glad, een groene vlag bij de uitkijktoren, inmiddels zijn de golven bijna manshoog en hebben ze geel gehesen. Dat betekend oppassen geblazen. Ook is het gevecht tussen mens en parasol weer losgebarsten hahahaha ze vliegen om de haverklap voorbij. Straks maar een broodje smeren en daarna afkoelen in de zee. Wij komen de dag wel door!

Voor morgen staat er nog niet echt veel op de planning, ja de dames willen nog naar de voeten Spa , je weet wel van die visjes die aan je tenen knabbelen. Dus misschien doen we dat morgen wel.

Joyce pakt de worst en verdwijnt richting zee wat zouden we zijn zonder Hema worst!

De marzelos maar weeros