voorbij

1 september 2018 - L'Estartit, Spanje

Hoge bergen, diepe dalen nee ik heb het niet over de weggen hier in la Frans.

Gister zijn we fris weer op weg gegaan na een heerlijke avond en nacht, we waren dan ook van zin om Parijs nog wel even te doorkruisen alvorens we zouden overnachten. In het kader van we nemen het er in de drie daagde reis nog even van lette we goed op de tijd, en die tijd gaf aan dat we Parijs beter niet konden doen. Goed om 15:00 uur was het besluit genomen we gaan eraf en een camping zoeken. Dan ineens zie je hoe snel je aan internet gewend ben, we hadden geen bereik! Oh hemel wat nu, ik zeg rustagh ik ga wel even achter het stuur vandaan en pak het grote Michelin wegenboek op schoot. Eigenlijk ligt dat er al de hele reis( als ik bijrijder ben hè ) want ik vind het leuk om te zien waar we rijden. Goed met het boek vonden we de kleine weggetjes en toen we weer internet hadden, hadden we een paar campings op het oog. We willen als we ergens de caravan neerzetten niet meer met de auto weg hoeven om te gaan eten. Er vielen er al een paar af want dat bleken Municipal (gemeente) campings te zijn. Daar sta je voor een prikkie maar is verder alleen sanitair.

Ik had een “park” gevonden het was iets van de weg af maar wel in de richting van Parijs. Park de la Chesnaie een mooie website goede foto’s , nou we gaan wel kijken. Over 28 km landweg met links en rechts als met een scheermes gesneden velden. Velden waar graan gestaan had en nu alleen de harde stoppels nog maar stonden, hier en daar stond ook nog een veld bijna tot zwart uitgebloeide “tournesol” zonnebloemen . Dit is oké want die oogsten ze puur voor zonnebloem olie of zaden. We reden in de goede richting al leek het wel een verlaten oord na een kernramp. Daar kwamen de van de zon gebleekte boordjes camping. Nog 500m en de entree van witte zuilen met groene dekstenen zag je al van ver. Uitgestapt even genieten van de geur van zomer weilanden en bloemen. Blijde receptie werden we vriendelijk ontvangen, in 4 talen pochte (schrijf je dat zo?) zij nog even. Geen probleem ze waren eigenlijk een park voor vaste mensen die hun eigen huisje hadden maar er was plaats. Even alles afgehandeld en betaald, de man aangehoord dat alle faciliteiten incl. waren ?? . We hebben niet kunnen ontdekken wat dat zou kunnen zijn behalve een klein zwembadje. Goed de plaats was ruim en we stonden nog lekker in de zon.

Dit keer hadden we ons eigen “pootjes” bier vergezeld van een stukje Spaanse worst en kaas. Relaxt dus. 

Gezien we goed op tijd waren hebben we nog even een kaartje gelegd we spelen dan 1000den. 

Toen was het tijd om een hapje te gaan eten,  volgens Gerda van de receptie kon dat in het restaurant,we konden er gezellig zitten ook voor een drankje.

Nou Gerda met haar talen knobbel wist niet zo goed het verschil tussen een kantine van het plaatselijke volkstuinen complex en een restaurant. Aan de bar (lees geplastificeerde plank) zaten drie mannen die als zij hun tanden bij elkaar zouden leggen 1 gebit zouden hebben, deo of zeep kenden ze alleen van tv en zij hadden lang geleden voor het eerst beschaafd volk gezien. Achter die plank stond een vrouw........... we keken een beetje rond en naar elkaar. Tja laten we buiten gaan zitten in de frisse lucht. De tafel werd voor de vorm even afgenomen want daar had deze zomer nog niemand aan gezeten denken wij.

Een flesje wijn besteld (die zit dicht dus redelijk veilig) en toen bekroop ons toch een beetje de angst wie van dit rariteiten cabinet gaat er koken?

De kaart was beperkt hahahahaha de kaart ook echt, er was iets van tartaar uh nee ik ben op de terug reis naar huis en niet naar de hemel, nee geen tartaar. Een cheeseburger dan maar, mijn favorieten eten ahum. Maar goed we gokte het erop. Het ging echt wel een half uur duren........... dan de kaarten maar weer gehaald.

Er zaten ook een aantal kinderen, meisjes aan een tafel, en ja als je dan toch al een beetje balorig bent schuif je even bij ze aan. Het was zo dat ze op een soort kamp waren en ze speelde allemaal een instrument . Even met die meiden dolle en proberen Engels te praten, ze moesten vooral lachen.

Omdat het eten nogal duurde en de avond viel zijn we naar binnen gegaan, en daar kwamen de burgers........... geen verdere uitleg hierover, de friet was vers hahahaha.

Nou zo heb je een culinair hoogstandje achter de rug en zo zou je Rob Geus gek kunnen maken!  

Bedtijd dat was het, even douche toiletje en slapen. Het was een frisse nacht en heb dan ook voor de eerste keer mijn dekbed gepakt. 

Als ik dit schrijf zijn wij inmiddels Parijs zonder veel moeite doorkruisd en rap onderweg naar Brussel. 

Jullie begrijpen dat er nu echt een eind aan deze zalige relaxed zonnige  mooie vakantie met komt. Zo ook aan die van jullie hahahha.

Ik hoop dat mijn verhalen jullie hebben laten meegenieten, ruiken en proeven van wat wij meegemaakt hebben. Inmiddels verlang zelfs ik naar thuis, naar mijn moppie en alles er omheen. Thuis de boel uitruimen en de caravan schoonmaken zodat we hem volgend jaar weer van stal kunnen halen.

Vergeet niet de foto’s te bekijken, en ik zeg 

Bweenos notsjes, ooievaar xx

Foto’s

7 Reacties

  1. Jannie Ras:
    1 september 2018
    Leuk al die verhalen xxxxx
  2. Jannie Ras:
    1 september 2018
    Mooi weer hier ben even naar het dorp geweest was braderie maar ieder jaar hetzelfde
  3. Pa:
    1 september 2018
    Wij hebben genoten van jullie reis en verhalen maar straks weer gewoon verder Grt kus tot horen en zien xxx
  4. Kitty:
    1 september 2018
    Gezellig verhalen dankjewel , welkom thuis
  5. Annette:
    1 september 2018
    Tot de volgende keer dan maar weer, vakantie was fantastischhhhh , mais wie.... parapluieee
  6. Niek:
    1 september 2018
    Alsof ik erbij was...xxx
  7. Lida of voor Annette je - zus:
    2 september 2018
    Zo dat was wel even andere koek en ja, nu is de koek op. Bedankt voor het mogen meebeleven. Ik heb nog even plumbago gegoogeld, kende hem niet. Mooi hoor, en ook de Nederlandse naam geleerd : "mannentroost". Het waarom van die naam ontgaat me wel een beetje. Tot ziens.