Etappe 10

 Vroeg op  zondagochtend  gordijnen open het is nog donker, dat is heel wat anders als in de zomer.

Het is in ieder geval droog, en goede voorspelling voor vandaag.

Na een goed ontbijt gaan we richting  

st Anneparochie waar we 1 auto laten staan en dan naar Franeker om de wandeling van vandaag te starten. 

Het is een grauwe lucht met dreigende wolken als we uit Franeker weglopen.

Eerst het gebruikelijke rondje om de kerk die overigens erg goed onderhouden is, en gezien het zondag is klonk uit de buik van de kerk het gezang van vroom Franeker.

Het heeft wel wat in zo'n setting. We vervolgen ons pad langs het 11 stedenwater, door weide en lamgs rietkragen.

Het eerste gehucht dat we aan doen is Boer hahaha nou eigenlijk 3 boeren want meer was het niet. Wel grote schuren met grote kratten en grote machines, hier zijn we in aardappelland om het zomaar te noemen. Echt overal ligt klei en klonten wortel, ze zijn duidelijk aan t rooien.

We hadden het volgende plaatsje nog niet in zicht, Ried was nog 3,5 km langs een vaart over een schelpenpad niet echt gezellig dus.

Links stond 2mtr hoog riet en rechts de omgeploegde akkers. Wat nog saaier was, we wisten dat er ook in Ried niks te doen was, en geloof mij na zo'n 10 km wil je wel even rusten met ons gebruikelijke bakkie met taart.

Maar nee, schouders recht het is leuk wat we doen hahahaha op naar Berlicum.

Nogeens 5 km verderop  zagen we een veld met dorre uitgegroeide takjes met hier en daar een heel klein rond soort appeltje?

Wat zou dit nu zijn, we hebben lopen verzinnen appeltjes geraapt open gemaakt op Google gezocht maar we kwamen er niet achter.

Een paar honderd meter verderop liep een Friese man, zo één met een van wind en buitenlucht doorspekt gezicht blos op de wangen, kaplaarzen aan en een hond.

Ik vroeg de man wat het was en hij kwam met het  verlossende antwoord.

In de grond zaten nog aardappels die ze nog moesten rooien en de klein "appeltjes" waren de vruchten van de uitgebloeide aardappelplant.  Nooit geweten en nu nooit meer vergeten.

In de verte doemde de koepelkerk van Berlicum op, jammer genoeg stond de top in de steigers wat het er niet mooier op maakte.

Voor het dorp was een grote weide vol met herfstbloeiers wij denken speciaal voor de insecten, een welkome opfleuring van het sombere landschap

Langzaam kwamen we dichterbij.......dichterbij  de wetenschap dat ook daar geen koffie te krijgen was godver 15 km gelopen op water en een reep pfffff.

Goed er was dan wel bij het aanlegsteiger van t dorp een huisje met toilet, en voor €0,50 kon je daar even gebruik van maken. Daar was ik wel blij mee, want al dat water moet er ook weer uit.

Opgelucht de velden weer in, eindelijk wat leven, kudde schapen die onder bomen liepen te scharrelen, prachtige bruine koeien  en hier en daar pluimvee. Dat is een stuk gezelliger lopen.

We hadden ons voorgenomen om direct naar de auto te lopen en dan terug in Franeker iets zouden gaan eten en drinken.

Maar eerst de route afmaken, langs een bosje onder bruggetjes door en langs wat bootjes die wat water gemaakt hadden. In een boom zag Fred enorme elfenbankjes ja even op de foto zetten. Verderop werden we verwelkomt door een zwarte labrador, die blij was om ons te zien hij rende tussen ons door heen en weer en blij kwispelend weer terug naar de boerderij.

We naderde sint Annaparochie dus ook de auto, wat een route was dit zeg.

Op naar Franeker op naar een drankje en een broodje!

Na een heerlijk bakkie en een broodje zijn we richting Leeuwarden gegaan, eenmaal in het hotel was het al over 4 we hebben afgesproken om 6 uur naar het centrum te lopen (3km) . Na een mooie dag moest er toch wat regen komen, en het centrum was natuurlijk niet meer zo druk als gister.

We hebben even rondgelopen om te kijken waar we konden dineren. We zijn uitgekomen waar we gister op terras de parade bekeken hadden. Eenmaal binnen was het echt verrassend een grote ruimte verdeeld in woonkamer achtige settings met bankstel, salontafel en een zorg voor de oudste. Met als klap op de vuurpijl een heuse lampen kap, waarvan ik voor 60% zeker was dat mijn moeder die ooit gemaakt heeft! 

We besloten er maar te blijven.

Nou hou je vast het diner bestond uit "chefs wildschotel" dit was wildzwijn stoof, met puree, Amsterdamse uitjes en stoofpeertjes slurppppp even mn bakus afvegen terwijl ik dit schrijf.

Daarbij reerug medium gegaard met wat geroosterde ui bovenop. Als extra een schaaltje friet, salade en verse appelcompote!!

Nou je hoort mij niet meer over die gemiste koffie van vanochtend. Wat een heerlijkheid was dat zeg, ik heb in tijden niet zo lekker gegeten.

Mn maatjes hebben nog koffie gedronken maar ik zat vol.

Voldaan hebben we de wandeling naar het hotel gedaan en gaan we lekker ons mandje in om morgen de laatste 20 km van dit jaar te doen.